طرح استفاده از نیروی گریز از مرکز در ابتدا در سال ۱۸۰۹میلادی، توسط فردی انگلیسی به نام Anthony Eckhard ارائه شد و اولین استفاده صنعتی از آن در سال ۱۸۴۸میلادی در بالتیمور به منظور تولید لوله چدنی صورت گرفت. همگام با پیشرفت علم و صنعت از سال ۱۸۹۰میلادی، پیشرفتهایی در روش ریختهگری گریز از مرکز آغاز گردید که در سالهای ۱۹۱۲تا ۱۹۱۸میلادی، منجر به ساخت ماشین De- lavaud توسط De- lavaud برزیلی گردید.
ریختهگری گریز از مرکز (Centrifugal Casting)یکی از روشهای معمول در تولید لولههای فلزی است. در این روش از یک قالب چرخنده برای شکلدهی استفاده میشود. اغلب پروفیل لولهها وبهطور کلی اشکال تولید شده به این روش دایروی هستند، ولی برای تولید پروفیلهای ششگوش و متقارن کاربرد دارد. اولین استفاده از این روش مربوط به اوایل قرن نوزدهم میلادی و کشور انگلستان است که در آن زمان برای تولید لولههای چدنی توسط Anthony Eckhard مورد استفاده قرار گرفت.
در ابتدا فلز مذاب به درون قالب دوار ریخته میشود، سپس با توجه به وارد آمدن نیروی گریز از مرکز به فلز مذاب به سمت بیرونی قالب متمایل میشود. اکنون فرایند انجماد از دیوارهٔ قالب شروع میشود و این گونه نیروی گریز از مرکز با راندن مذاب به سمت دیواره قالب باعث شکلگیری انجماد و شکلدهی حلقوی به فلز مینماید. لازم است ذکر شود در این فرایند از هیچگونه ماهیچه داخلی برای شکلدهی به مذاب استفاده نمیشود؛ همچنین با توجه به خاصیت فرایند در این روش برای ریختهگری مذاب از راهگاه هم استفاده نمیشود. بدیهی است که ضخامت نهایی دیواره تولیدی هم تابعی از حجم مذاب اولیه ورودی است. در این روش ریختهگری به خاطر عمل چرخش و اختلاف چگالی بین ناخالصیها و مذاب فلز اصلی مورد نظر، ناخالصیها همه روی سطح لوله جمع میشوند و به سادگی با یک ماشنکاری قابل برداشت میباشند در فرایند ریختهگری برای تولید ضخامتهای بالا یک تغییر کوچکی در فرایند به وجود میآید و آن این است که فرایند انجماد از هر دو سو، یعنی درون لوله به بیرون آن و بیرون به سمت درون شروع میشود و در این مورد چون احتمال به وجود آمدن مک کمی بالا میرود از هیترهایی جهت گرم کردن سطح داخلی استفاده میشود که این کار باعث میشود انجماد از بخش بیرونی شروع شود.
در واقع سیستم از یک منبع ریختن مذاب، اریفیس (جهت جاری شدن تدریجی مذاب از منبع ریختهگری به قالب در حال چرخش)، قالب در حال چرخش، چرخهای گرداننده قالب که هم در زیر و هم در روی آن هستند و یک موتور برای ایجاد توان لازم برای حرکات قالب.
طرح استفاده از نیروی گریز از مرکز در ابتدا در سال ۱۸۰۹میلادی، توسط فردی انگلیسی به نام Anthony Eckhard ارائه شد و اولین استفاده صنعتی از آن در سال ۱۸۴۸میلادی در بالتیمور به منظور تولید لوله چدنی صورت گرفت. همگام با پیشرفت علم و صنعت از سال ۱۸۹۰میلادی، پیشرفتهایی در روش ریختهگری گریز از مرکز آغاز گردید که در سالهای ۱۹۱۲تا ۱۹۱۸میلادی، منجر به ساخت ماشین De- lavaud توسط De- lavaud برزیلی گردید.
ریختهگری گریز از مرکز (Centrifugal Casting)یکی از روشهای معمول در تولید لولههای فلزی است. در این روش از یک قالب چرخنده برای شکلدهی استفاده میشود. اغلب پروفیل لولهها وبهطور کلی اشکال تولید شده به این روش دایروی هستند، ولی برای تولید پروفیلهای ششگوش و متقارن کاربرد دارد. اولین استفاده از این روش مربوط به اوایل قرن نوزدهم میلادی و کشور انگلستان است که در آن زمان برای تولید لولههای چدنی توسط Anthony Eckhard مورد استفاده قرار گرفت.
در ابتدا فلز مذاب به درون قالب دوار ریخته میشود، سپس با توجه به وارد آمدن نیروی گریز از مرکز به فلز مذاب به سمت بیرونی قالب متمایل میشود. اکنون فرایند انجماد از دیوارهٔ قالب شروع میشود و این گونه نیروی گریز از مرکز با راندن مذاب به سمت دیواره قالب باعث شکلگیری انجماد و شکلدهی حلقوی به فلز مینماید. لازم است ذکر شود در این فرایند از هیچگونه ماهیچه داخلی برای شکلدهی به مذاب استفاده نمیشود؛ همچنین با توجه به خاصیت فرایند در این روش برای ریختهگری مذاب از راهگاه هم استفاده نمیشود. بدیهی است که ضخامت نهایی دیواره تولیدی هم تابعی از حجم مذاب اولیه ورودی است. در این روش ریختهگری به خاطر عمل چرخش و اختلاف چگالی بین ناخالصیها و مذاب فلز اصلی مورد نظر، ناخالصیها همه روی سطح لوله جمع میشوند و به سادگی با یک ماشنکاری قابل برداشت میباشند در فرایند ریختهگری برای تولید ضخامتهای بالا یک تغییر کوچکی در فرایند به وجود میآید و آن این است که فرایند انجماد از هر دو سو، یعنی درون لوله به بیرون آن و بیرون به سمت درون شروع میشود و در این مورد چون احتمال به وجود آمدن مک کمی بالا میرود از هیترهایی جهت گرم کردن سطح داخلی استفاده میشود که این کار باعث میشود انجماد از بخش بیرونی شروع شود.
در واقع سیستم از یک منبع ریختن مذاب، اریفیس (جهت جاری شدن تدریجی مذاب از منبع ریختهگری به قالب در حال چرخش)، قالب در حال چرخش، چرخهای گرداننده قالب که هم در زیر و هم در روی آن هستند و یک موتور برای ایجاد توان لازم برای حرکات قالب.
طرح استفاده از نیروی گریز از مرکز در ابتدا در سال ۱۸۰۹میلادی، توسط فردی انگلیسی به نام Anthony Eckhard ارائه شد و اولین استفاده صنعتی از آن در سال ۱۸۴۸میلادی در بالتیمور به منظور تولید لوله چدنی صورت گرفت. همگام با پیشرفت علم و صنعت از سال ۱۸۹۰میلادی، پیشرفتهایی در روش ریختهگری گریز از مرکز آغاز گردید که در سالهای ۱۹۱۲تا ۱۹۱۸میلادی، منجر به ساخت ماشین De- lavaud توسط De- lavaud برزیلی گردید.
ریختهگری گریز از مرکز (Centrifugal Casting)یکی از روشهای معمول در تولید لولههای فلزی است. در این روش از یک قالب چرخنده برای شکلدهی استفاده میشود. اغلب پروفیل لولهها وبهطور کلی اشکال تولید شده به این روش دایروی هستند، ولی برای تولید پروفیلهای ششگوش و متقارن کاربرد دارد. اولین استفاده از این روش مربوط به اوایل قرن نوزدهم میلادی و کشور انگلستان است که در آن زمان برای تولید لولههای چدنی توسط Anthony Eckhard مورد استفاده قرار گرفت.
در ابتدا فلز مذاب به درون قالب دوار ریخته میشود، سپس با توجه به وارد آمدن نیروی گریز از مرکز به فلز مذاب به سمت بیرونی قالب متمایل میشود. اکنون فرایند انجماد از دیوارهٔ قالب شروع میشود و این گونه نیروی گریز از مرکز با راندن مذاب به سمت دیواره قالب باعث شکلگیری انجماد و شکلدهی حلقوی به فلز مینماید. لازم است ذکر شود در این فرایند از هیچگونه ماهیچه داخلی برای شکلدهی به مذاب استفاده نمیشود؛ همچنین با توجه به خاصیت فرایند در این روش برای ریختهگری مذاب از راهگاه هم استفاده نمیشود. بدیهی است که ضخامت نهایی دیواره تولیدی هم تابعی از حجم مذاب اولیه ورودی است. در این روش ریختهگری به خاطر عمل چرخش و اختلاف چگالی بین ناخالصیها و مذاب فلز اصلی مورد نظر، ناخالصیها همه روی سطح لوله جمع میشوند و به سادگی با یک ماشنکاری قابل برداشت میباشند در فرایند ریختهگری برای تولید ضخامتهای بالا یک تغییر کوچکی در فرایند به وجود میآید و آن این است که فرایند انجماد از هر دو سو، یعنی درون لوله به بیرون آن و بیرون به سمت درون شروع میشود و در این مورد چون احتمال به وجود آمدن مک کمی بالا میرود از هیترهایی جهت گرم کردن سطح داخلی استفاده میشود که این کار باعث میشود انجماد از بخش بیرونی شروع شود.
در واقع سیستم از یک منبع ریختن مذاب، اریفیس (جهت جاری شدن تدریجی مذاب از منبع ریختهگری به قالب در حال چرخش)، قالب در حال چرخش، چرخهای گرداننده قالب که هم در زیر و هم در روی آن هستند و یک موتور برای ایجاد توان لازم برای حرکات قالب.
جهت دانلود ادامه مطلب به صورت فایل ورد یا پی دی اف بر روی لینک زیر کلیک نماید!
http://uupload.ir/view/9o2g_ریختهگری_گریز_از_مرکز.docx/ (ورد)(word)
http://uupload.ir/view/i6z_ریختهگری_گریز_از_مرکز.pdf/ ( پی دی اف)(pdf)
برچسب های مهم